Mijn High school jaar in the USA

Time flies!

Hallo lieve Nederlanders!

Het spijt me zeer dat ik al een tijd niks meer heb geschreven. Het schrijven van een blog kost me zo’n 3 uur en die tijd is moeilijk te vinden. Ik ben de laatste tijd heel druk geweest met repeteren, school en ja, de Amerikaanse cultuur beleven! Jeetje wat gaat de tijd snel. Ik zit hier al weer bijna 3 maanden en kan dus zeggen dat ik al over een kwart van het jaar ben. Er zijn weer heel wat dingen die ik heb meegemaakt!

2 weken geleden ben ik naar een voorstelling van Gary geweest. Hij werkte achter de schermen maar had ook een kleine rol op het podium waardoor het extra leuk was om naar te kijken. Voorafgaand aan de show werd ik gebeld door Gary dat hij een tafel voor ons bezet had gehouden. Hier zijn we uiteraard braaf aan gaan zitten en kwamen we er snel genoeg achter waarom juist deze tafel voor ons vrij gehouden was. Tijdens de show werd namelijk de spotlight opeens op onze tafel gericht en werd Annie het podium opgeroepen. Ze kreeg achter een doek een pruik opgezet en met een fles shampoo in haar hand moest ze doen alsof ze net een haar make-over had gekregen. Het was ontzettend grappig omdat het totaal onverwacht kwam. Na heel wat gelach was Annie uiteraard niet de enige die in de spotlight werd gezet. Aan het einde van de show kwam er namelijk een scene waarin de vrouwelijke hoofdrolspeler even ging praten met de veel te jonge minnares van haar man. Ze stapte de zaal in en ging ergens in het publiek zitten. Waarschijnlijk voel je hem al een beetje aankomen, want ja hoor, IK was die veel te jonge minnares van haar man. Na een praatje en wat acteerwerk van beide kanten ging ze weer terug naar het podium om door te gaan met het stuk. Na een tijdje werd de spotlight weer op mij gericht omdat mijn zogenaamde en veel te oude minnaar het in het openbaar uit wilde maken. Natuurlijk had Gary dit allemaal voor ons geregeld en vooraf niks gezegd. Leuke verassing!

Ik ben er achter gekomen dat het denken van de Amerikanen vaak niet veel verder gaat dan Amerika zelf. Ik heb namelijk al heel wat gekke vragen en opmerkingen voorbij horen komen. Ik zal even een paar voorbeelden geven:

`Dus je bent Nederlands, dan woon je in Denemarken toch?’
`Spreken jullie Engels in Nederland? Nee? Maar waarom spreek jij dan wel Engels?’
`Hebben jullie ook Pizza in Europa?’
`Huh, spreken ze Spaans in Spanje?’

Laatst vroeg er een jongen bij een footballwedstrijd aan me uit welk land ik kwam. Ik antwoordde braaf dat ik uit Nederland kwam waarna zijn volgende vraag was: spreek je dan Hollandisch? Toen ik zei dat we in Nederland Dutch spreken, begon hij in het Frans tegen me te praten…

Ook zat ik laatst in de auto met een vriendin die me vroeg of ik ook Engelstalige muziek luister in Nederland. Ze was ontzettend verbaast toen ik zei dat we waarschijnlijk meer muziek in het Engels luisteren dan in onze eigen taal waarop zij vervolgens vroeg: Maar waarom dan? Kan je dan wel horen waar ze over zingen? Ik heb haar maar subtiel gevraagd waarom ik de liedjes niet zou begrijpen als ik ook gewoon engels spreek..

Verder vallen ze zowat van hun stoel als ze horen dat onze opleidingen bijna gratis zijn, we een paar duizend euro voor rijlessen betalen, we geen free-refills’ op onze frisdranken in restaurants hebben, Parijs zo’n 2,5 uur met de trein bij mij vandaan is en nog veel meer andere dingen. Veel mensen vragen mij bijvoorbeeld waar in de wereld ik allemaal ben geweest, en na 3 landen gaat hun mond al open. Als ze vragen hoeveel talen ik spreek (met een beetje overdrijven dat ik ook Vlaams spreek hahaha) gaat hun mond al helemaal niet meer dicht. De meeste Amerikanen komen namelijk hun land niet uit en spreken niet meer dan 1 taal. Gelukkig zijn ze ook wel erg geïnteresseerd in het Nederlands en heb ik veel mensen Nederlandse woorden moeten leren. Vooral de vieze- en vloekwoorden zijn natuurlijk populair…

Veel seniors (laatstejaars) op mijn school zijn druk bezig met het regelen van de college waar ze volgend jaar heen (willen) gaan. Zo hadden we 3 weken geleden een scholenbeurs waarin je informatie kreeg over verschillende scholen in de omgeving waar je heen zou kunnen gaan. Nog steeds snap ik niet heel veel van het verschillende schoolsysteem hier, maar wel weet ik dat veel mensen vaak eerst hun school uitkiezen en daarna pas hun studie. Wat je ook veel ziet is dat mensen het leger in gaan. Het leger is een big deal hier en je hoort en ziet er alles over. Op de scholenbeurs stond namelijk ook een hele grote leger’kraam’ inclusief mensen uit het leger die iedereen probeerde te overtuigen zich aan te melden. Dit leger zie je niet alleen op deze beurzen maar ook veel op tv en ze komen zelfs langs op school. Mensen melden zich vooral aan omdat ze ontzettend trots zijn op hun land en er voor willen vechten en sterven. Die trotsheid zie je hier nogsteeds elke dag aan de hoeveelheid Amerikaanse vlaggen, het volkslied dat bij het kleinste dingetje al gezongen wordt en nog steeds hebben we elke ochtend om 8:30 de plegde of Allegiance.

In mijn laatste blog vertelde ik over de fallplay. Inmiddels ben ik er wel achter hoe de show heet namelijk: The importance of being Earnest. De afgelopen tijd hebben we elke avond hard gerepeteerd en volgende week vrijdag staat de eerste show op het programma! Op heb podium zelf heb ik niet heel veel te doen maar met de cast is het gelukkig wel gezellig. Ook ben ik inmiddels begonnen met het repeteren voor Tarzan. Dit weekend heb ik audities voor een specifieke rol in de musical en ik moet zeggen dat er ontzettend veel talent in de groep zit. Letterlijk iedereen kan zingen en ik twijfel ook zeker niet aan het acteertalent. Helaas ben ik de oudste van de groep en gedragen de kids zich ook nog eens een stuk jonger dan ze werkelijk zijn maar het is heerlijk om met een super getalenteerde cast te werken.

Twee weken terug had ik een avond waarin ik mijn jeugd voor een paar uurtjes opnieuw beleefde. Ik was namelijk uitgenodigd voor de 17e(!!) verjaardag van een meisje in mijn Tarzan-groep. De avond begon met het eten van wat hotdogs, het drinken van punch en het maken van smores (typisch Amerikaans: een gesmolten marshmallow met chocola op een koekje) maar al snel begon het meer te lijken op een kinderfeestje. We deden spelletjes zoals ballonnetje hooghouden, wie-ben-ik, raad-de-musical en het maken van gekke foto’s in verkleed spullen. Aan het einde van de avond kreeg ik zelfs een snoepzakje mee, net als vroeger. Ik moet zeggen dat ik me nogal ongemakkelijk heb gevoeld maar ach ja, een stapje terug in de tijd was ook wel weer eens leuk.

Natuurlijk ben ik weer achter veel verschillende typisch Amerikaanse dingen gekomen. De medewerkers in bijvoorbeeld een kledingwinkel noemen je altijd `baby, honey of sweety’ en er moet vaak toestemming gevraagd worden voor een pashokje. De deur word vervolgens voor je open gemaakt en er wordt regelmatig gevraagd of alles wel goed met je gaat. Een beetje overdreven en irritant als je het mij vraagt maar ach, we wennen er maar aan.

Ook het eten is hier nog steeds een big deal. Vandaag bijvoorbeeld kreeg elke leerling op school gratis pizza om ons te belonen dat we naar school gaan. Puur om ons als Amerikanen te belonen voor dat we naar school gaan. Verder zijn de lunches op mijn school sinds dit jaar ook gratis omdat het percentage arme kids zo hoog is. Ze bieden veel verschillende dingen aan en kunt kiezen uit fruit, kip wraps, op donderdag pizza voor 2 dollar, kip nuggets en een soort burgers. Jep, je hoort het al, niet echt gezond dus. Het erge is nog dat de kids klagen over dat er zo weinig `ongezond’ eten is in vergelijking met vorig jaar. Michelle Obama heeft er namelijk voor gezorgd dat de scholen gezonder eten aan moet gaan bieden. Go Michelle! Maar nog steeds zijn er gratis muffins te verkrijgen en delen ze dus ook nog steeds pizza uit, wat ook nog eens elke morgen door de intercom wordt omgeroepen. That’s why they’re so fat.. Geen zorgen ik neem braaf elke ochtend mijn eigen boterhammetje met ham mee. En eens in de week sushi, hmmm.

Over typische Amerikaanse dingen gesproken. Een hele tijd terug ben ik samen met een Braziliaans vriendinnetje en een vriend van haar naar een echte drive-in bioscoop geweest. Iedereen bracht zijn eigen kampstoeltje en deken, zetten zijn radio voor het geluid van de film in de auto op zijn hards en met een bak popcorn in onze hand keken we voor 7 dollar naar 2 bioscoop films op een groot veld onder de sterrenhemel. Heel veel Amerikaanser kan het niet, want toen ik thuis kwam heb ik gelijk gekeken of we dit soort geweldige dingen niet ook gewoon in Nederland hebben. Helaas..

Met mijn Engels gaat het goed. Ik denk nu in 2 talen maar droom nog wel steeds in het Nederlands (laatst droomde ik zelfs dat mijn gastgezin in het Nederlands sprak haha). Ik versta alles en mijn woordenschat is ontzettend gegroeid. Ik begin wat meer aan school te wennen en maak steeds meer vrienden maar ik ben wel ontzettend toe aan vakantie. Mijn eerstvolgende vakantie is namelijk pas in December en aangezien de afgelopen maanden ontzettend intensief geweest met de taal en de nieuwe omgeving kan ik best wat rust gebruiken. Gelukkig hebben de Amerikanen zowat wel elke maand 1 of 2 nationale feestdagen geplant en heb ik dus zo ongeveer 1 keer in de 3 weken een dag vrij. Het weer begint hier nu ook echt kouder te worden (ookal was het vorig weekend nog weer 27 graden) en het gaat dit weekend dan ook vriezen. Het schijnt best een heftige winter te worden, dus ik ben benieuwd wat me te wachten staat. Laat die sneeuw/ijs vrije schooldagen maar komen!

En vanavond is het dan zover! Een maand geleden al kon je er van alles voor krijgen om je huis, kind en zelfs je hond mee te versieren: Halloween. Aangezien ik de trick-or-treat leeftijd al ruim overschreden heb, ga ik vanavond iets anders doen. Met mijn fallplay cast gaan we namelijk om 12 uur `s nachts naar de Rocky Horror show. Een show wat hier in Springfield elk jaar als traditie wordt gespeeld en waar je als echte Springfielder een keer(of meer) in je leven heen moet zijn geweest. Voorafgaand hebben we een bonfire bij een meisje uit de cast haar huis waar we met zijn allen eerst snoep uitdelen aan de kleine kids en we daarna naar de musical gaan. Ik ben benieuwd!

Morgenochtend ga ik samen met 3 andere exchange studenten uit Nederland, Duitsland en Italië voor een weekend naar Saint Louis waar we de stad gaan verkennen en alle ’highlights’ van de stad zien. Aangezien ik volgende week mijn auditie en shows heb zal ik jullie snel weer op de hoogte houden! (nu echt)

Liefs, Loes (Hier inmiddels ook wel Loesygoosy, Holland of Amsterdam)

ps. Ik wil iedereen nog even bedanken voor het lezen en reageren van mijn blog. Ik vind het super om te zien dat sommige blogs wel 900 (!!!) keer gelezen zijn en ook de reacties zijn ontzettend leuk! Thanks a lot!

Reacties

Reacties

Lotte

Hey loespartypoes,
Ik wordt echt jaloers van jou verhalen man...
Het klinkt echt super tof!!
Ik wilde ook nog even zeggen dat in de zomer bij museumpark altijd pleinbioscoop is. Is een klein beetje hetzelfde als een drive thru bios
Xxxx Lotte (van Oliver)

Maarten

Hey loes,

toffe blog, met veel passie.
om alles te beleven, had je er bij moeten zijn geloof ik :)
have fun daarzo en suc6 met de koude winter daarzo, want die kennen we hier niet zo in Nederland xx

schrijf snel maar een nieuwe blog over de winter en je shows :)

Gr Maarten

katja

Lieve Loes,

Wat een geweldig leuk verhaal heb je weer geschreven! Veel plezier in St. Louis en suc6 met school en toneel. Ik blijf je belevenissen metveel plezier volgen.

caroline

hey loes,
Wat een leuk verhaal weer zeg!! je maakt in ieder geval zat mee! en wat leuk dat je je grote passie (toneel) kan blijven onderhouden. Ik hoor vaak via Anouk hoe je het daar hebt! Ben benieuwd als je terug komt of je dan met een amerikaans accent spreekt! Nou meid nog heel veel plezier daar. We denken veel aan je! groetjes Caroline

mama

Lieve Loes,

Ik snap dat je 3 uur aan het schrijven bent, wat is het weer een leuk verhaal! Ben benieuwd hoe Halloween is geweest bij jullie. Hier erg rustig in de straat ;-) Sorry mensen, komt door ons... Veel plezier in St. Louis! Dikke kus, mama

Oma Aafke

Lieve Loes,

We hebben je verhaal weer met veel plezier gelezen. Wat schrijf je toch leuk! Heel veel succes met je auditie voor Tarzan! Veel plezier met de dingen die je nog gaat doen dit weekend. Liefs van ons beidenXXX

Iris en Bas

Hallo lieverd,

Weer een heerlijk verhaal en zĂł herkenbaar allemaal.
Misschien kun je wel wat promotiefilmpjes van Nederland laten zien zoals bijvoorbeeld de film die getoond is bij de veiligheidstop in Den Haag http://nos.nl/l/627532 .
Dan gaan ze het misschien een beetje snappen :-)
Lieverd, geniet van alles wat je doet en gaat doen.. Zoals je zelf al schrijft. ' time flies'.
Dikke kus van Iris en Bas
Xxx

Lindey

Heeeee Loespoes,

Superleuk om je leven bij te houden via je blog, via whatsapp gaat niet altijd zo makkelijk.. Al helemaal met dat tijdverschil!
Zo te lezen heb je je draai wel aardig gevonden!!

Misss you Loessie, kan niet wachten op je volgende blog

Arinde

Hallo Loes,
Wat een leuk en gezellig verhaal weer. Ik kan me voorstellen dat je soms rare dingen meemaakt met die Amerikaanse gewoontes. Veel plezier en tot het volgende verhaal.
Groetjes, Arinde

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active