En zo gezegd zo gedaan.. Weer een nieuwe blog! Al is hij toch een beetje later dan geplant…

Vrijdag 30 oktober was het tijd voor weer een echte typische Amerikaanse feestdag. Halloween! Aangezien ik dit in Nederland altijd al best uitgebreid vierde, was het niet héél nieuw en bijzonder, maar wel lekker Amerikaans. Al een maand van te voren zag je al veel huizen versiert met typische halloween dingen. Van doodshoofden en spinnenwebben tot wel hele skeletten voor het raam. Zelfs de uitgesneden pompoenen stonden een maand van te voren al buiten te schijnen. Mijn plan voor halloween was dit jaar om samen met de cast van mijn fallplay naar de musical die ik een keer in mijn leven (volgens andere) móét hebben gezien: `The rocky horror picture show’. Voordat de show begon had ik geen idee waar het eigenlijk over ging, maar omdat niemand me duidelijk wilde vertellen waar het over ging en wat me te verwachten stond wachtte ik geduldig af tot om 12 uur de voorstelling zou beginnen. Om 9 uur verzamelde de hele groep waarmee ik naar de show zou gaan zich bij een vriendinnetje thuis. Iedereen was verkleed als personages van de voorstelling met als resultaat: jongens en meisjes verkleed als hoeren en jongens half naakt in ieniemienie onderbroekjes. Bij de voorstelling kreeg ik een `overlevingspakket’ met onderanderen bellenblaas, wc-papier en kranten waarmee we onszelf moesten `beschermen’. Tijdens de hele show moest je dingen naar de acteurs schreeuwen, meedansen met de liedjes en al je spullen uit je overlevingspakket gebruiken. Het was eigenlijk te vergelijken met een grote kindershow maar dan voor volwassenen aangezien de hele musical eigenlijk alleen maar over seks ging. Het publiek vond de show fantastisch, maar ik was er als Nederlander toch nét iets te nuchter voor en vond het, zelfs als iemand die van theater houdt, net iets too much. Ik ben natuurlijk wel weer een ervaring rijker!

De volgende dag werd ik na 3 uur slaap uit bed gehaald voor een leuk weekendje in St. Louis met 3 andere exchange students uit Italië, Duitsland en Nederland. We hebben veel leuke dingen gedaan en uiteraard veel gepraat over ons jaar hier in Amerika. Het gene wat elke student wel mist is feestjes en uitgaan in de weekenden want die plekken kun je hier haast niet vinden. Ook mist iedereen het brood, water (wat hier namelijk ontzettend naar zwembadwater smaakt) en de Turkse pizza en Kebab!

Vrijdag 7 November, na 2 maanden elke dag 3 uur repeteren en de laatste week zelfs 5 uur lang, was dan eindelijk de premiere van de fallplay: The importance of being earnest. Iedereen was best zenuwachtig, niet alleen voor de show maar ook omdat er van tevoren op het podium de naam van de springmusical (a lá High school musical) bekent gemaakt zou worden. De springmusical is een big deal op school en toen we hoorde dat de musical dit jaar `hairspray’ zou zijn, kon bij vele de dag niet meer stuk. Na de eerste voorstelling op vrijdag hebben we met de hele cast en crew bij Shake `n Steak gegeten. Op zaterdag hadden we weer een voorstelling en heb ik voor de hele cast allemaal Nederlandse dingen meegenomen zoals stroopkoeken, hagelslag, muisjes en dubbelzoute drop. Dat laatste was een enorm succes. Niet omdat iedereen het zo geweldig lekker vond smaken, maar juist omdat iedereen het zo ontzettend vies vond. Er werd van alles met de dropjes gedaan. Wedstrijden gehouden voor hoe lang mogelijk je het drop in je mond kon houden, mensen het te laten geloven dat het chocola was.. Uiteindelijk namen sommige mensen de dropjes zelfs mee naar huis om het aan hun familie te laten proeven omdat ze zo onder de indruk waren. De koekjes en hagelslag vond iedereen wel lekker. Op zondag hadden na de laatste show een afscheidsfeest bij een van de spelers thuis. Alle voorstellingen gingen super en we hebben heel veel leuke reacties op het stuk gekregen.

3 weken geleden waren de audities van de musical Tarzan. De theatergroep die deze musical uitvoert staat los van school en zit daarom vol met mensen die echt van theater houden. Voor de auditie moesten we een lied uitzoeken die ter plekken door een pianist werd gespeeld. Van tevoren had je niet met de pianist kunnen oefenen en omdat je maar 1 kans had om jezelf te laten zien lag er extra veel druk op. Samen met alle mensen die auditie deden werden we een zaal ingeroepen waar een piano, een tafel met 4 juryleden en 3 camera's stonden. Langzaam werden we op alfabetische volgorde naar voren geroepen om onze auditie (voor alle andere mensen) te doen. Omdat mijn naam hier niet met een K (Kooij) maar met een V (Van der kooij) begint was ik pas als laatste aan de beurt en kon ik dus lekker lang in spanning zitten wachten. Toen ik eindelijk aan de beurt was, mezelf voor de camera en aan de jury voorstelde en de pianist de eerste noten van het lied speelde vergat, jawel, vergat ik na 100 keer mijn tekst te hebben doorgelezen tóch de tekst van mijn lied maar gelukkig pakte ik de draad na een paar vergeten zinnen weer op. Aan het einde van de audities kregen we te horen wie er moesten blijven voor nog een auditie, de zogenaamde callbacks. Een callback wordt gegeven als de regisseur meer van je wilt zien voor een speciale (grote) rol in het stuk. Maar 7 mensen uit de 40 auditanten kregen een callback en ik was daarom ook erg verbaast toen de regisseur mijn naam noemde. Met de 6 andere mensen die de callback hadden gekregen, kregen we van de regisseur te horen voor welke rol we auditie moesten doen. Ik kreeg het lied 'you'll be in my heart' dat gezongen wordt door Kala, de moederaap die Tarzan vindt en opvoed. Vol goede moed begon ik met zingen en de auditie ging voor mijn gevoel echt heel goed. Na mij was er nog een ander meisje die voor dezelfde rol hetzelfde lied moest zingen. Helaas verloor ik daardoor gelijk mijn hoop omdat dit meisje letterlijk de stem van een zangeres als Beyoncé had maar gelukkig was ik al trots genoeg dat ik als een van de weinige terug mocht komen voor een callback. Een paar dagen later kregen we via de mail de castlijst te zien en ik heb inderdaad de rol van Kala niet gekregen. Wél zit ik in de musical en zijn we 2 weken geleden al een beetje begonnen met repeteren. Onlangs dat alle mensen wel heel jong en een beetje onvolwassen zijn is er wel veel talent en weet ik zeker dat het een hele gave musical gaat worden!

Eind November was het weer tijd voor een échte typische Amerikaanse feestdag: Thanksgiving! Thanksgiving is de dag waarop je even extra dankbaar bent voor alles en iedereen die je hebt. Vaak komt heel de familie bij elkaar en ga je samen heel uitgebreid eten. De woensdag voor Thanksgiving stond er daarom in bijna iedere klas wel eten en drinken klaar. Vooral de Turkey (kalkoen) is heel populair en die was ook bij ons te vinden! Samen met het gezin en de broer en moeder van Annie hebben we heerlijk en uitgebreid geluncht en was het erg gezellig. De dag na Thanksgiving was het Black Friday. Black Friday is de dag waarop bijna alle winkels ontzettend veel korting geven op bepaalde producten. Veel mensen staan `s avonds en `s nachts al uren lang in de rij om de beste en goedkoopste producten mee te pikken. Aangezien ik allergisch ben voor het bordje `sale’ (om precies die reden en het altijd zo ongelofelijk druk is..) besloot ik om dát dit keer even over te slaan. Maar omdat ik geen natuurlijk geen enkele Amerikaanse traditie mag missen zijn we overdag toch nog even met zijn allen naar de shopping Mall gegaan om te kijken hoe het er aan toe was. Het viel me op dat het zelfs bij de winkels waar geen of weinig korting was veel mensen waren. Gelukkig viel het uiteindelijk best mee en heb ook ik zelfs nog een paar dingetjes gekocht.

In het weekend van 5 tot 7 december stond er weer een geweldige trip naar Chicago geplant. De eerste student van mijn gastgezin 4 jaar geleden uit Duitsland zou voor een weekend naar Amerika komen, aangezien hij voor een halfjaar in Calgary, Canada werkte. We zijn onder andere met zijn 6e naar de Duitse kerstmarkt geweest, hebben Chicago vanuit een van de hoogste gebouwen van de stad bekeken en hebben echte deep-dish pizza (een typische pizza uit Chicago met een 5 cm dikke vulling) gegeten.

Deze week is alweer de laatste schoolweek van het semester en dit betekend dat ik al weer op de helft van het schooljaar zit! Jeetje wat gaat de tijd toch snel voorbij. In deze week stond voor elk vak een final ('eindexamen') geplant waar je per examen anderhalf uur de tijd voor kreeg. Al weken van te voren waren veel leerlingen ontzettend gestresst en zenuwachtig voor deze toetsen maar ik moet zeggen dat deze toetsweek echt een lachertje was vergeleken onze examens in Nederland. De seniors (laatstejaars) konden namelijk 3 toetsen kiezen die ze niet wilde maken, alle examens waren meerkeuze, ook tijdens deze examens waren de spiekbriefjes weer toegestaan ensommige examens mocht ik zelfs thuis maken. Dat is nog eens heel wat anders dan de examens in Nederland! Als ik de andere leerlingen vertel dat mijn examens in Nederland 3 uur duurde, alle examens door het hele land op het zelfde tijdstip gegeven worden, je speciale trainingen krijgt voor het maken van je examen en je examens 2 keer worden nagekeken door verschillende leraren in het hele land zie je alle monden langzaam openvallen.Toch een bewijs dat Nederlanders niet zó lui zijn!

Naast de finalweek is het deze week ook weer tijd om elke avond 3 uur te repeteren voor een andere show genaamd: A merry hoogland Christmas. Het is een kerstconcert met alle groepen van het theater en aanstaande vrijdag hebben we de eerste show. Ook hier is weer ontzettend veel talent te vinden en daarom klinkt alles in de show ook ontzettend gaaf. Op zaterdag en zondag hebben we nog een voorstelling en daarna eindelijk 2 weken vakantie met onderanderen mijn eerste Amerikaanse kerst en oud en nieuw. Genoeg om naar uit te kijken dus!

ps, Als jullie mijn adres, telefoonnummer, skype of gewoon iets willen vragen kunnen jullie me altijd een berichtje of mailtje sturen naar loesvdkooij@hotmail.com.