`Mijn verslag over kerst en oud en nieuw komt er ook zo snel mogelijk aan.’ Tuurlijk Loes, dat is ook al weer ruim een maand geleden. Inmiddels heb ik buiten kerst en oud en nieuw ook weer heel veel andere dingen meegemaakt!

Kerst was dit jaar zoals verwacht heel anders en bijzonder. Net als bij alle andere feestdagen werd de kerstversiering zo’n 2 maanden voordat het werkelijk kerst was al uit de kast getrokken en stond ook bij ons na het weekend Thanksgiving de (dit jaar witte met alien-ornamenten versierde) kerstboom in de woonkamer. Waar wij in Nederland een kerstavond, 1e kerstdag en een 2e kerstdag hebben, vieren ze in Amerika alleen kerstavond en kerstdag. Ook vieren ze het toch wel een beetje anders dan de meeste Nederlanders het vieren. Geen kerstontbijtjes met heerlijke broodjes, kerststol en een eitje, niet naar opa en oma’s met de hele familie en geen formeel kerstdiner in jurkjes en rokjes dit jaar. Maar wel een heeeeleboel cadeaus. Anders, maar ook wel leuk!

Ook oud en nieuw was anders dan normaal. Geen jongetjes die om 10 uur `s ochtends al onder je slaapkamerraam knalvuurwerk afsteken, geen feestjes tot 7 uur in de morgen, oliebollen en de hele straat vol vuurwerk maar een hele avond vol theatervoorstellingen en een ieniemienie vuurwerk showtje. In Illinois is het namelijk verboden om vuurwerk af te steken, behalve als de staat zelf het doet. Om 8 uur `s avonds gingen Helen, ik en onze gastgezinnen daarom vol verwachting naar de plek waar dit spectakel zich zou afspelen. Alle Amerikanen waren erg onder de indruk terwijl Helen en ik meer bezig waren met lachen om de hoeveelheid vuurwerk dan het bewonderen ervan. Ach eigenlijk was ik wel blij, ik heb toch een hekel aan vuurwerk..

Een nieuw jaar, een nieuw semester op school. Een semester betekend hier natuurlijk ook nieuwe vakken op school. Hoewel de meeste vakken voor mij gewoon hetzelfde blijven heb ik toch ook nog 3 nieuwe vakken. Mijn rooster ziet er daarom als volgt uit:

1e uur: Wiskunde

2e uur: Ceramics (kleien)

3e uur: Foods II (koken)

4e uur: World lit, of terwijl literatuur vanuit de hele wereld

5e uur: Duits

6e uur: American Government

7e uur: Earthscience

Duits is stipt op nummer 1 mijn favoriete vak. De leraar komt uit Duitsland en nogsteeds spreken we de hele les door Duits. Doordat je de hele les geen woord Engels mag praten en er maar 6 leerlingen in de klas zitten groeit je Duitse woordenschat al best snel en daardoor hoeven we ook nooit écht woorden in ons hoofd te stampen. In de lessen hebben we het meestal over het verschil tussen dingen in Europa en Amerika. Elke les is er wel een grote discussie over wat nou de beste aanpak van iets is en de leraar en ik vormen altijd echt een `team’ tegen de Amerikanen. Nederlanders en Duitsers schijnen toch heel veel op elkaar te lijken! Buiten de discussies leren we ook Duitse drankspellen kennen, leren we regelmatig Duitse feestnummers en dansen en ook het echte Duitse eten kan natuurlijk niet ontbreken. Prima lesje dus!

De week na de vakantie heb ik ook weer iets ervaren wat in Nederland waarschijnlijk nooit zal gebeuren. Zo was ik op de eerste woensdag én donderdag van de vakantie vrij omdat het zo koud was buiten dat het (volgens de school) onverantwoord was om naar school te komen. De temperatuur zelf was -20 graden celcius maar door de sterke wind kwam de gevoelstemperatuur uit op zo’n -30 graden. Pittig koud dus! Ach, toch kan ik er wel aan wennen hoor. Aan die vrije schooldagen dan :).

2 weken geleden was het tijd voor een echte typische Springfield high school ervaring. Éen van de grootste tradities van mijn school is namelijk city basketball tournament. Dit is een basketbal toernooi tussen 4 high schools in de stad die allemaal maar 1 ding winnen: het toernooi, maar voorál de spirit award winnen. De week voor het toernooi hadden we net als in het begin van het jaar weer een spiritweek, om ons alvast op te warmen voor het basketbal weekend. Dagen zoals `verkleed je als je favoriete beroemdheid’, `verkleed je in een bepaalde kleur’ en `pyjama dag’ (die ze hier op school ook gewoon zonder schaamte dragen als het géén spiritweek is) kwamen ook dit keer weer vrolijk voorbij. Net als bij de vorige spiritweek hadden we op donderdag een `pep assembly’. De hele school kwam in het laatste uur bij elkaar in een grote hal waar alle spelers van het team werden voorgesteld. De cheerleaders deden hun trucjes, het dansteam deed hun dansje, het koor zong (uiteraard) het Amerikaanse volkslied en het schoolorkest zorgde voor de muziek.

Op donderdag avond was dan de eerste basketbal wedstrijd. Iedereen kwam in het zwart met neongroen verkleed naar de grote hal waarin het toernooi werd gehouden. Elke school had zijn eigen vak en het vak werd ingedeeld op leerjaar zodat de seniors (laatstejaars) de leiding hadden. Ook op vrijdag en zaterdag was er nog een wedstrijd en kwamen we ook deze keer verkleed in witte toga’s (vrijdag) en in typische Amerikaanse sfeer op zaterdag. Omdat onze school nou niet bepaald bekend staat om zijn goede basketbal spelers maar wél om de geweldige spirit gingen we vooral voor die prijs. Vorigjaar had de Katholieke priveschool heel onterecht de spiritaward gewonnen en daardoor wilde onze school dit jaar een echte 'come back` maken. Door de hele zaal werden spandoeken opgehangen en omdat we de Katholieke privéschool (waar je overigens zo'n 10.000 euro per jaar voor moet betalen) toch even flink moesten terugpakken had onze school ook een spandoeken met de tekst 'Jesus loves us without money'. Onze school was qua spirit ook bij dit toernooi weer a-ma-zing en omdat beelden veel meer zeggen dan woorden heb ik veel dingen gefilmd en er speciaal voor jullie een filmpje voor gemaakt. Uiteindelijk zijn we geen kampioen geworden en hebben we óok (weer zwaaaar onterecht) de spirit niet gewonnen maar het was zeker een van de gaafste dingen die ik tot nu toe heb meegemaakt in mijn jaar hier! Het filmpje kun je hier bekijken:https://www.youtube.com/watch?v=QiDwwHOpbQo&feature=youtu.be

Een tijdje geleden ben ik samen met mijn gastvader en broers naar een college (universiteit) basketbal wedstrijd geweest. Jaja, alle universiteiten en hogescholen hebben hier hun eigen sportteams en dat is hier zo’n `big deal’ dat het zelfs uitgezonden wordt op tv. De universiteit van Illinois speelde tegen de universiteit van Indiana en hoewel we verloren was het toch een super gave ervaring. Het stadion was echt gigantisch en je kunt je bijna niet voorstellen dat dit allemaal onderdeel is van college in Amerika. Zie je het al voor je dat elke universiteit of hogeschool in Nederland een basketbal- en voetbal station en gigantische sporthal inclusief zwembad zou hebben?

Ik zit hier alweer 6 maanden, en de tijd vliegt voorbij. Voor ik het weet sta ik m’n koffers weer te pakken en vlieg ik terug naar Nederland. Hoewel ik het hier naar mijn zin heb verlang ik soms ook wel naar Nederland. De gezelligheid, mijn familie en vriend(en) en ook vooral de vrijheid staan hoog op het lijstje van dingen die ik mis. Maar voordat ik terug ga zijn er gelukkig nog heel veel gave dingen om te ervaren in Amerika deze laatste 4 maanden!

Een van die vele dingen om naar uit te kijken is dat mijn nichtje Anouk me op maandag 25 mei op komt zoeken in Springfield. Ik kijk er ontzettend uit om haar mijn leven hier te laten zien en natuurlijk te showen hoe Amerika nou écht in elkaar zit. Samen met Anouk en mijn geweldige gastgezin gaan we nog naar Chicago en Wisconsin en is Anouk er ook bij als ik mijn highschool jaar officieel afsluit bij mijn echte Amerikaanse `Graduation’. Op vrijdag 12 juni landen Anouk en ik om om 7:15 uur (jaja lekker vroeg) met onze beide benen weer veilig op Schiphol. Markeer de datum alvast maar groot in jullie agenda want uiteraard verwachten we natuurlijk een groot welkomst comité met alles erop en eraan! ;)

Met mijn Engels gaat het goed. Ik droom en denk voor het grootste gedeelte in het Engels en zelfs als ik met Helen (andere Nederlandse meisje op mijn school) alleen ben praten we in het Engels. Het overschakelen van het Nederlands naar het Engels is een stuk makkelijker dan andersom met als gevolg dat ik tijdens het skypen een Engels woord zeg, ik gelijk in het Engels verder wil praten. Best irritant en verwarrend, maar stiekem ben ik er ook wel een beetje trots op.

Afgelopen donderdag heb ik auditie gedaan voor de schoolmusical `Hairspray’. Maar om jullie nog een beetje in spanning te houden schrijf ik daar in mijn volgende blog pas weer over, samen met (hopelijk) nog een ander leuk nieuwtje!

Liefs,

Loes