Het is officieel. Mijn aller laatste maandje hier is aangebroken. Over 8 dagen komt Anouk en over zo’n 3,5 ruil ik mijn Amerikaanse leventje weer om naar mijn oude vertrouwde Nederlandse leven en zie ik iedereen die ik dit jaar gemist heb weer terug (vrijdag 12 juni om 7:15 uur weten jullie nog, hint hint). Het gaat niet makkelijk worden om alles achter te laten maar gelukkig hoef ik van het gene wat ik het meest ga missen nog niet definitief afscheid te nemen. Mijn geweldige gastgezin! Op 11 juli komen Annie, Gary en Charlie aan op Schiphol en bezoeken ze elke student die ze de afgelopen jaren in huis hebben gehad. Op 26 juli komen ze voor 4 dagen bij ons in Berkel en op 1 augustus vliegen Annie en Gary weer terug naar Amerika. Voor Charlie gaat het hele Europa avontuur nog wat langer door. Hij is namelijk aangenomen op de phillips universiteit in Marburg, Duitsland. Zo’n 4,5 uur bij Rotterdam vandaan! Omdat zijn school eind augustus begint is het dus handiger om gelijk in Europa te blijven en daarom blijft hij 3 weken bij ons thuis logeren.

Zaterdag 25 april was dan eindelijk de dag waar ik al 3 jaar naar uit keek. Prom! Jaja, dat ’formele’ feest met de lange jurken dat je altijd ziet in typische Amerikaanse high school films. Al maanden lang waren (vooral de meisjes) al bezig met het uitzoeken van hun jurk en het plannen van de kapper, nagelsalon en het krijgen van een spraytan. Na een aantal keer naar een speciale promjurken winkel te zijn geweest kwam ik er al snel achter dat dit toch niet helemaal mijn ding was. Van hele roze prinsessen jurken met super veel glitters, tot jurken die net iets te weinig jurk hadden en vooral niet te vergeten: de my big fat gypsy wedding jurken. Bovendien betalen sommige mensen wel 700 dollar voor hun jurk en ook dat ging mij nét iets te ver. Gelukkig bedacht Gary dat het misschien slim was om naar een bruidswinkel te gaan en ja hoor, daar vond ik daar mijn Prom jurk!

Om 3 uur begonnen we met de voorbereidingen voor de avond. Mijn makeup en haar werd gedaan door een vriendin en 2 uur later kwamen alle ouders binnen voor wat foto’s. Een traditie bij Prom is natuurlijk de mooie foto’s die vaak in een park of grote tuin gemaakt worden. Helaas was het buiten super koud en regende het ook nog eens de hele tijd dus kon dat feest niet doorgaan. Gelukkig hadden we een plan B en besloten we onze prom foto’s in een chique hotel te maken. Na de fotos was het om 7 uur tijd voor het diner met de groep en om 8 uur begon dan het ’echte’ feest. Dat Amerikanen niet konden dansen heb ik jullie al laten weten aan het begin van het jaar maar ook dit keer bleef het mij weer verbazen. Ook de muziek was weer verre van goed maar gelukkig heb ik er het beste van gemaakt en een leuke avond gehad! Nadat de ’Prom King and Queen’ bekend werden gemaakt was het feest afgelopen en was het tijd voor after prom. Nadat iedereen zijn pakken en jurken had omgewisseld voor joggingsbroeken en shirts ging iedereen om 12 uur ’s nachts naar school waar iedereen tot 3 uur bleef. In school was er vanalles te doen, gratis eten, foto’s laten maken, op rare apparaten rijden, een wipe-out parcour afleggen en zelfs bokswedstrijden meemaken. Als kers op de taart kwam er die avond een echte hypnotiseur en werden er shows gehouden waarin leerlingen werden gehypnotiseerd. Ook werden er aan het einde van de avond prijzen zoals go pro camera’s, laptops en printers weggegeven. Na after prom was het tijd voor after after prom en hebben we tot half 6 in een restaurant gezeten. Prom was zeker een van leukste ervaringen dit jaar!

In het eerste weekend van mei ging de schoolmusical ’Hairspray’ in premiere en ik moet zeggen dat dit weekend ook zeker een van de leukste weekenden van mijn jaar hier was. Springfield is een echte theaterstad en ook op mijn school zijn er heel veel mensen met talent. De musical werd uitgevoerd in het grote theater in school en met 3 dagen spelen hebben we zo’n 2500 bezoekers binnengehaald. We hebben geweldige reacties en complimenten van iedereen gehad en veel mensen vonden onze show beter dan de versie van het professionele theater in Springfield. Ook deze musical is weer gefilmd en om jullie alvast een indruk te geven, hier de trailer: https://www.youtube.com/watch?v=1-vvmcWDjZY

Donderdag 14 mei was het Senior recognition night. Een avond waarop sommige seniors speciale awards krijgen uitgedeeld voor hun prestaties in de afgelopen 4 jaar. Iedereen droeg hun welbekende Amerikaanse ’Cap and Gown’ en twee aan twee liepen we het podium op. Helen, Dani en ik kregen een award voor het zijn van een uitwisselings student en ook deze avond was weer een typische Amerikaanse ervaring. Al een paar dagen van te voren hingen er in de aula grote posters met namen en bedragen aan de muren. Zoals de meesten van jullie wel weten is een opleiding in Amerika heel erg duur. Vaak ben je minimaal zo’n 20,000 dollar per jaar kwijt en is er voor veel gezinnen maar 1 manier om deze studies nog een beetje te kunnen betalen: Scholarships. Deze scholarships krijg je bijvoorbeeld als je erg goed bent in een sport, hele goede cijfers haalt of een talent hebt voor bijvoorbeeld acteren. In totaal hebben de seniors in mijn school dit jaar boven de 10 miljoen dollar aan scholarships bij ekaar gekregen en heeft een jongen zelf $400.000 dollar ontvangen voor een studie aan de west-point university, een hele hoge universiteit die je opleidt tot officier in het leger. Bizarre bedragen en erg fijn voor de mensen die hierdoor makkelijker en met minder zorgen hun studie kunnen afbetalen, maar voor de gemiddelde leerlingen zonder bijzondere talenten en een heel slim koppie wat minder.. Nederlanders kunnen klagen wat ze willen over het feit dat de studiefinanciering wordt afgeschaft, maar ik kreeg pas echt een brok in mijn keel toen een vriendin van mij in snikken uitbarste omdat ze (nog) geen scholarship had ontvangen en ze hierdoor voorlopig nog niet naar college kan…

Maandag begin ik aan de allerlaatste schoolweek en op 6 juni is graduation. Ik kan niet beschrijven hoe snel dit jaar is gegaan. De dagen vliegen voorbij.. Ik wil jullie nogmaals heel erg bedanken alle reacties op mijn blog en foto's, maar ook jullie mailtjes en whatsappjes. Het is super leuk om het te lezen en geeft me echt een goed gevoel!

Liefs vanuit Springfield en ik zie jullie snel in Nederland!